دوره ۳، شماره ۱ (بهار ۱۴۰۰) | 
متن کامل (pdf)
مهدی خیامی*، محیا خیامی
چکیده
مقدمه: كمردرد شايع‌ترين عارضه اسكلتي عضلاني است. روش‌های متعددي براي درمان كمردرد وجود دارد، اما دستيابي به روش مختصر، ساده‌تر و فشرده نیاز امروز جوامع صنعتي است. هدف از انجام اين پژوهش مقايسه اثر تمرينات منتخب در آب و خشكي با رويكرد ثبات مركزي بر میزان درد، استقامت عضلات تنه و تعادل پوياي زنان مبتلابه كمردرد مزمن غیراختصاصي بود.
مواد و روش‌ها: ۳۶ زن غیر ورزشکار دچار كمردرد مزمن غیراختصاصي در اين مطالعه شركت نمودند. اين افراد به‌طور تصادفي به سه گروه (كنترل ۱۲ نفر، تجربي يک ۱۲ نفر و تجربي دو ۱۲ نفر) تقسیم شدند. در گروه كنترل گونه مداخله‌اي صورت نگرفت. گروه تجربي يک تمرينات ثبات مركزي در آب و گروه تجربي دو تمرينات ثبات تمركزي در خشكي را طي ۱۲ روز متوالي اجرا كردند. قبل و بعد دوره درماني، از آزمون كبک براي ارزیابي درد، از آزمون ايتیو براي ارزيابي استقامت عضلات فلكسور و اكستنسور تنه افراد استفاده شد.
یافته‌ها: نتايج نشان داد كه درد در هر دو گروه تجربي يک (تمرين در آب) و تجربي دو (تمرين در خشكي) نسبت به گروه كنترل به‌طور معناداري كاهش يافت؛ همچنین میزان درد در گروه تجربي يک نسبت به گروه تجربي دو نیز به‌طور معناداري كاهش يافت. علاوه بر اين تفاوت معناداري بین سه گروه در استقامت عضلات فلكسور و اكستنسور تنه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: تمرينات ثبات مركزي در آب و خشكي در کوتاه‌مدت باعث كاهش درد و بهبود تعادل افراد مبتلابه كمردرد مزمن غیراختصاصي مي‌شوند، اما تأثیر معناداري بر استقامت عضلات تنه ندارند.
واژگان کلیدی: کمردرد مزمن غیراختصاصی، آب و خشکی، تمرین